نوشته‌ها

هشدار: پیش از آغاز نوشتار،  به اشخاصی که نوشتارهای من در روزنامه ها یا روی سایت شخصی یا وبلاگهایم را بدون ذکر منبع و بدون پیوند سایتم یا وبلاگهایم به نام خود یا دیگری به هر گونه ای منتشر می کنند متذکر می شوم که چشم به راه عواقب قانونی انتشار غیر مجاز و بدون اجازه نوشتارهایم باشند.

ذکر و باز نشر نوشتارهای من و هر نوشتاری که در روزنامه ها یا روی سایت شخصی و وبلاگهایم منتشر شده منحصراً با قید نام و نام خانوادگی ام و همراه با پیوند سایت و وبلاگهایم مجاز است.

برابر ماده 102 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت، “در کلیه مجامع عمومی، حضور وکیل یا قائم مقام قانونی صاحب سهم و همچنین حضور نماینده یا نمایندگان شخصیت حقوقی، به شرط ارائه مدرک وکالت یا نمایندگی به منزله حضور خود صاحب سهم است.”

در این مورد، برای مدیران شرکت ها به ویژه روسای هیات مدیره شرکتها که وظیفه دعوت و برگزاری مجامع عمومی صاحبان سهام و سرمایه را دارند نکات در خور توجه و مسائل مهمی به شرح زیر، قابل طرح است: ادامه مطلب …

 

1- در شرکت سهامی، سرمایه شرکاء به صورت سهام مساوی تقسیم می شود (لزوما ارزش هر سهم مساوی است) ولی در شرکت با مسئولیت محدود، سرمایه شرکاء به صورت سهم الشرکه است. (لزوما ارزش سهم الشرکه ها مساوی نیست)

 

2- در شرکت سهامی، نقل و انتقال سهام و در واقع خرید و فروش سهام و سرمایه گذاری روی تجارت سهام بدون نیاز به کسب رضایت سایر شرکاء (که عموما از طریق بورس انجام می شود) ممکن است ولی در شرکت با مسئولیت محدود امکان نقل و انتقال سهم الشرکه بدون کسب رضایت سایر شرکاء وجود ندارد.

 

3- شرکت سهامی لزوما باید با حضور حداقل سه شریک، تاسیس و اداره شود ولی شرکت با مسئولیت محدود می تواند با حضور دو شریک نیز تاسیس و اداره شود.

 

4- در شرکت سهامی، اعضای هیات مدیره باید لزوما از بین شرکای شرکت(سهامداران) انتخاب شوند ولی در شرکت با مسئولیت محدود، اعضای هیات مدیره، لزوما از بین شرکای شرکت، انتخاب نمی شوند.

 

5- پشتوانه قانونی برای  ادامه حیات و استقلال شخصیت شرکت سهامی نسبت به شرکت با مسئولیت محدود بیشتر است.

چه بسا فوت شریک در شرکت با مسئولیت محدود باعث انحلال و پایان حیات شرکت با مسئولیت محدود شود ولی در شرکت سهامی، چنین احتمالی به لحاظ قانونی، بسیار ضعیف است.

 

صادق رئیسی کیا

هشتم شهریورماه 1394

 

در شرکت های سهامی (اعم از سهامی عام و سهامی خاص) هر یک از موسسین و شرکای شرکت، نقدینگی و آورده ای را به عنوان سرمایه شرکت، پرداخته اند و بدین ترتیب حقی در شرکت، پیدا کرده اند که به آن “سهم” می گویند.

 

بنابراین “سهم” حقی است که شریک در شرکت، دارد.

 

صادق رئیسی کیا

چهارم شهریورماه 1394