روابط بین شرکا در شرکت با مسئولیت محدود

حاکمیت اساسنامه شرکت بر روابط بین شرکا

در شرکت با مسئولیت محدود اساساً روابط بین شرکای شرکت در همه زمینه ها تابع اساسنامه شرکت خواهد بود و در مواردی که بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود درباره چگونگی اداره شرکت یا چگونگی اتخاذ تصمیم یا چگونگی تقسیم سود و منافع یا موضوعات دیگر، اختلافی حاصل شود بایستی برابر اساسنامه شرکت، عمل شود.

این نوشتار را اختصاص می دهم به بیان نکاتی درباره اصل حاکمیت اساسنامه شرکت بر روابط شرکا

شرح و تحلیل ماده 108 قانون تجارت

ماده 108 قانون تجارت ایران تاکید کرده است که در شرکت با مسئولیت محدود، روابط شرکای شرکت، تابع اساسنامه است. البته این بدان معنی نیست که در سایر شرکت های موضوع قانون تجارت،روابط بین شرکا هیچ ارتباطی با اساسنامه آن شرکت ها ندارد.

اساسنامه در حقیقت، قرارداد تاسیس و اداره شرکت ها به شمار می رود

بطور کلی می توان گفت در همه شرکت ها و موسسات، اساسنامه، قرارداد تاسیس و اداره شرکت به شمار می رود و در هر موردی که پیرامون اداره شرکت، بین شرکا و سهامداران، اختلافی بروز کند بایستی به اساسنامه شرکت به عنوان اصلی ترین قرارداد و سند حل اختلاف، نگریست.

در مورد شرکت های سهامی البته مدت ها بعد، لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت به تصویب رسید و چگونگی اداره شرکت های سهامی، قانون خاص خود را پیدا کرد و نقش مقررات قانون تجارت در روابط بین سهامداران و اداره شرکت سهامی نسبت به نقش اساسنامه، تقویت شد اما در مورد شرکت با مسئولیت محدود همچنان نیز نقش اساسنامه شرکت در روابط شرکا دارای اهمیت زیادی می باشد.

روابط بین شرکای شرکت به چه معنی است؟

اشخاص بنا به باورها و نیازهای خود با دیگران ارتباط و آشنایی برقرار می کنند. در زمینه های اقتصادی ممکن است روابط و آشنایی اشخاص، منجر به توافق برای راه اندازی یک کسب و کار یا بنیانگذاری یک شرکت شود.

کسانی که تصمیم به تاسیس شرکت می گیرند بنا به الزامات قانونی و نیز بر اساس نیاز و توافقات فیمابین خود درباره میزان شراکت و سهام خود در شرکت، میزان و چگونگی آورده های نقدی و غیرنقدی شرکا، میزان و چگونگی تعیین سود قابل تقسیم، چگونگی اتخاذ تصمیم درباره زیان های وارده به شرکت، چگونگی اداره شرکت، چگونگی رفع اختلاف بین شرکا، چگونگی انتقال سهم الشرکه به دیگران، چگونگی انتخاب و عزل مدیران و….بایستی یک منشور و دستورالعمل دقیق و صحیح برای روابط بین خود داشته باشند.

اساسنامه شرکت در حقیقت همان دستورالعمل روابط بین شرکای شرکت است در جهت اداره آن شرکت.

روش های حل اختلاف بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود

ممکن است اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود درباره چگونگی حل اختلاف بین شرکای شرکت دارای ضوابط خاص و روشنی داشته باشد مثلاً ممکن است درباره تقسیم سود شرکت، بیان داشته باشد که سود شرکت به طور مساوی بین شرکای شرکت تقسیم می گردد. در این مورد و هر موردی که اساسنامه شرکت بطور مشخص، ضوابطی را در نظر گرفته است باید به همان ضابطه عمل کرد.

داوری بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود

در موارد بسیاری در اساسنامه شرکت های با مسئولیت محدود، پیش بینی شده است که حل اختلاف بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود از طریق داوری، حل و فصل گردد.

در این موارد شرکای شرکت با مسئولیت محدود ناگزیر خواهند بود اختلافات در روابط خود در مورد شرکت با مسئولیت محدود را از طریق رجوع به داوری، حل و فصل نمایند.

حل اختلاف شرکای شرکت با مسئولیت محدود از طریق دادگاه

اگر در اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود، حل اختلاف بین شرکا به داوری، محول نشده باشد و اساسنامه شرکت نیز در مورد چگونگی حل اختلاف در مورد اختلاف پیش آمده بین شرکا، گویا نباشد یا شرکای شرکت، مقررات اساسنامه را رعایت نکنند حل اختلاف با رجوع به دادگاه انجام خواهد شد.