هزینه های قابل قبول مالیاتی، به زبان ساده

هشدار: پیش از آغاز نوشتار،  به اشخاصی که نوشتارهای من در روزنامه ها یا روی سایت شخصی یا وبلاگهایم را بدون ذکر منبع و بدون پیوند سایتم یا وبلاگهایم به نام خود یا دیگری به هر گونه ای منتشر می کنند متذکر می شوم که چشم به راه عواقب قانونی انتشار غیر مجاز و بدون اجازه نوشتارهایم باشند.

ذکر و باز نشر نوشتارهای من و هر نوشتاری که در روزنامه ها یا روی سایت شخصی و وبلاگهایم منتشر شده منحصراً با قید نام و نام خانوادگی ام و همراه با پیوند سایت و وبلاگهایم مجاز است.

هر شخصی برای پیشبرد امور و اهداف خویش، ناگزیر به انجام هزینه هائی است که اگر نوع و میزان آن، منطقی و قابل توجیه باشد مامورین مالیاتی به عنوان نمایندگان دولت ها در وصول مالیات، انجام آن هزینه ها را می پذیرند و قبول می کنند که هزینه های انجام شده در راستای اهداف و برنامه های آن شخص بوده است.

هنگامی که هزینه ای به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی به رسمیت شناخته شد بدین معنی است که امکان کسر آن از درآمد اشخاص فراهم می شود و تعیین سود و در نهایت محاسبه مالیات نسبت به سود حاصله ممکن می گردد.

اگر هزینه ای به عنوان هزینه قابل قبول شناخته نشود در واقع هزینه بی مورد شناخته شده و جزء درآمدهای شخص به شمار می رود، نه جزء هزینه های او بنابراین، نسبت به آن، مطالبه مالیات صورت می گیرد.

دولت برای شفافیت بیشتر در نظام مالی کشو و نیز برای برخورداری از روابط صادقانه و کارآمد با مالیات دهندگان، نوع و میزان هزینه های قابل قبول را در فرایند قانونگذاری طی فهرست هایی مشخص نموده و به آگاهی مالیات دهندگان رسانیده است. در قانون مالیات های مستقیم ایران و پاره ای قوانین دیگر اوصاف، نوع و میزان هزینه های قابل قبول مالیاتی مشخص گردیده است.

برابر تعریف ماده 147 قانون مالیات های مستقیم هزينه هاي قابل قبول براي تشخيص درآمد مشمول ماليات باید از این شاخص ها پیروی کنند:

الف) در حدود متعارف متكي به مدارک باشد.

ب) منحصرا مربوط به تحصيل درآمد موسسه یا شرکت، در دوره مالي مربوط باشد.

ج) در اندازه حد نصاب هاي مقرر در قانون مالیات های مستقیم باشد نه بیش از آن.

د) در مواردي كه هزينه اي در قانون مالیات های مستقیم پيش بيني نشده يا بيش از نصاب هاي مقرر در قانون مالیات های مستقیم باشد ولي پرداخت آن به موجب قانون و يا مصوبه هيات وزيران صورت گرفته باشد هزینه قابل قبول به شمار خواهد رفت.

هزینه ها باید متناسب با اهداف و موضوع فعالیت اشخاص و در جهت تحقق درآمد باشد تا قابل قبول شناخته شوند. به بیان دیگر یک شرکت خودور ساز نمی تواند برای تولید لبنیات در شرکت خود، هزینه کند و مدعی شود که این هزینه متناسب با اهداف و موضوع فعالیتش در خودرو سازی بوده است یا نمی تواند هزینه خرید ماشین آلات یا انجام تبلیغاتی را بدهد که هیچ ارتباطی با فعالیت، درآمد و سودآوری شرکت نداشته است.

هزینه ها باید متکی به مدارک باشد و اسنادی که نشان دهنده انجام هزینه است دریافت و نگهداری شوند و در هنگام مراجعه و رسیدگی ماموران مالیاتی در دسترس آنان قرار گیرد. به عنوان مثال هزینه حقوق کارکنان وقتی به عنوان هزینه قابل قبول، مورد پذیرش قرار خواهد گرفت که قرارداد استخدامی و لیست حقوق و لیست بیمه و اسناد مالی مربوط به پرداخت حقوق کارکنان، وجود داشته باشد. همچنین هزینه خرید یک محصول (اقلام و تجهیزات و ادوات و مواد مصرفی و…) یا هزینه خرید خدمات (بلیط و هتل و اینترنت و مشاوره و تبلیغات و…) برای اینکه به عنوان هزینه قابل قبول شناخته شود باید دارای رسید و برگه خرید (فاکتور) و قبض انبار و… باشد.

هزینه های قابل قبول در نظام مالیاتی ایران و میزان مجاز آنها دارای یک فهرست از پیش مشخص شده در ماده 148 قانون مالیات های مستقیم می باشد. هزینه هایی که خارج از فهرست مذکور یا بیش از میزان مندرج در آن باشد از سوی مامورین مالیاتی مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت.

صادق رئیسی کیا

31 اردیبهشت 1395