1- هر کس عمل خود را برای خدا خالص کند در کسب درآمد و معیشت پیروز خواهد بود.
2- هر کس برای دینش تلاش کند خدا دنیای او را کفایت می کند.
3- ادای حق خدا در هر نعمتی موجب فزونی آن نعمت می شود.
4- گناهان موجب زوال نعمت و زوال رفاه می شوند.
5- ستم و تجاوز به حقوق دیگران، نعمت ها را نابود می کند.
6- خون به ناحق ریختن، نعمت ها را نابود می کند.
7- خلق نیکو موجب فراوانی نعمت می شود.
8- هر کس نعمت های الهی را ببخشد خدا بر مالش بیفزاید و هر کس دریغ کند نعمت های الهی از او گرفته می شود.
منبع: دانشنامه امام علی ع جلد هفتم صفحه 59 و 60
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.