1- هر کس عمل خود را برای خدا خالص کند در کسب درآمد و معیشت پیروز خواهد بود.

 

2- هر کس برای دینش تلاش کند خدا دنیای او را کفایت می کند.

 

3- ادای حق خدا در هر نعمتی موجب فزونی آن نعمت می شود.

 

4- گناهان موجب زوال نعمت و زوال رفاه می شوند.

 

5- ستم و تجاوز به حقوق دیگران، نعمت ها را نابود می کند.

 

6- خون به ناحق ریختن، نعمت ها را نابود می کند.

 

7- خلق نیکو موجب فراوانی نعمت می شود.

 

8- هر کس نعمت های الهی را ببخشد خدا بر مالش بیفزاید و هر کس دریغ کند نعمت های الهی از او گرفته می شود.

 

منبع: دانشنامه امام علی ع جلد هفتم صفحه 59 و  60

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *