تصور عمومي بر اين است كه پس از برجام، روند اقتصادي و صنعتي كشور بهبود خواهد يافت و شاهد اشتغال، افزايش توليد در ايران خواهيم بود و البته شايد بتوان گفت برجام زمينه‌هايي را براي تحقق چنين اهدافي فراهم خواهد كرد اما حقيقت اين است كه ما با واقعيت‌هاي بسيار بزرگ‌تري مواجه هستيم.
افزايش آگاهي و نقش ملت‌ها در تعيين سرنوشت كشورها و پافشاري بعضي از ملت‌ها به حفظ هويت و هنجارهاي ملي، روند جهاني شدن را تحت تاثير قرار داده و الزاماتي را براي روند جهاني شدن ايجاد كرده و اين روند را ناگزير به انعطاف پذيري در قبال هنجارها و هويت‌هاي ملي ملت‌ها نموده است.
از سوي ديگر مي‌توان گفت پس از برجام به همان اندازه كه دايره ارتباط و همكاري ما با اقتصاد جهاني گسترده‌تر مي‌شود عرصه رقابت اقتصادي براي بنگاه‌هاي اقتصادي ايران تنگ‌تر و شرايط ما براي حفظ هويت و هنجارهاي ملي و اعتقادي خود، سخت‌تر خواهد شد و در اين ميان، يكي از نهادها و ابزارهايي كه مي‌تواند مردم و مديران كشور را در برخورد فعالانه با شرايط جديد و پرهيز از انفعال، ياري دهد و ايران را در روند جهاني شدن به كشوري تاثير گذار تبديل كند ورزش است.
در روند جهاني شدن، خطرناك‌ترين وضعيت اين خواهد بود كه ما هويت، هنجارها و تاريخ تمدن ساز ايران را به اين روند تزريق نكنيم.
غني سازي روند جهاني شدن با هويت و هنجارهاي ايراني بايد مورد توجه ما باشد.
در دوره پساتحريم، ورزش ايران مي‌تواند نهادي براي روزآمد و كارآمد نمودن هر چه بيشتر هويت و هنجارهاي ملي محسوب شود و در پيشبرد امور و اهداف كشور از جمله به روش‌هاي زير، ايفاي نقش نمايد:
1- سازماندهي مردم پيرامون هنجارهاي اقتصادي منطبق با منافع كشور همانند ترويج مصرف محصولات و خدمات ايراني، ترويج مصرف بهينه منابع، ترويج جذب سرمايه‌گذاري خارجي، ترويج افزايش سرمايه‌گذاري، ترويج افزايش مهارتها و. . . تا بدين ترتيب بتوانيم در برابر هجوم محصولات و ارزش‌هاي ديگران دوام بياوريم.
2- سازماندهي مجدد ساختار و برنامه‌هاي ورزش كشور منطبق با سياست‌هاي كلي كشور براي دوره پساتحريم يك ضرورت است. ما بايد ورزش كشور را نسبت به منافع ملي و هنجارها و اقتضائات خاص منطبق با منافع ملي در اين دوره، تعامل گرا نماييم. ورزش كشور بايد حول محور هويت، هنجارها و تاريخ تمدن ساز ايران، حداكثر سازي منافع اجتماعي و اقتصادي ايران در روند جهاني شدن را درك نمايد و در جهت تحقق منافع ملي ايران و ايرانيان حركت كند.
3- ورزش كشور مي‌تواند براي راهبري و ترغيب توليد كنندگان و فعالان اقتصادي ايران به افزايش كيفيت محصولات و خدمات داخلي همچون يك محرك و توانمند ساز، عمل نمايد.
4-ورزش كشور مي‌تواند زمينه ساز افزايش تاثير گذاري برنامه‌هاي تندرستي و درمان كشور، كاهش بيماري‌ها، كاهش هزينه‌هاي درماني و تواما افزايش نشاط و شادماني، تقويت روحيه و اراده ملي ايرانيان براي حفظ و حتي گسترش هويت و هنجارهاي ملي خود و براي موثر و فعال بودن در قبال روند جهاني شدن از طريق برنامه‌ها، رويدادها و روابط ورزشي باشد.
صادق رئيسي‌كيا
منتشر شده در صفحه 15 روزنامه آرمان شنبه 21 شهریورماه 1394
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.